Η αμυγδαλιά είναι δέντρο που φύεται σε όλες σχεδόν τις θερμές και ξηρές περιοχές της Παραμεσογειακής ζώνης, ενώ οι καρποί της αποτελούν σημαντικό συστατικό της διατροφής καθώς είναι εξαιρετικά θρεπτικοί (περιέχουν υψηλό ποσοστό πρωτεΐνης, σιδήρου, ασβεστίου, φωσφόρου και βιταμινών Β) και γευστικοί (καταναλώνονται ως σνακ ή χρησιμοποιούνται στη ζαχαροπλαστική).

Η αμυγδαλιά ευδοκιμεί σε ξηροθερμικά κλίματα, χωρίς πολλές βροχές. Είναι ανθεκτική στον παγετό, αλλά ευαίσθητη σε υγρό περιβάλλον που ευνοεί προσβολές από μύκητες και βακτήρια. Η αμυγδαλιά προτιμά μέσης σύστασης εδάφη, γόνιμα, με καλή αποστράγγιση. Μπορεί να αναπτυχθεί επίσης σε ξηρά και άγονα ασβεστούχα εδάφη, ακόμη και πετρώδη. Διαθέτοντας ένα πολύ δυνατό και διεισδυτικό ριζικό σύστημα, απλώνεται σε βάθος, απορροφώντας διαθέσιμες ποσότητες νερού και θρεπτικών συστατικών.

Στο παρόν άρθρο δίνουμε μερικές  γενικές συμβουλές για τους καλλιεργητές αμυγδαλιάς:

Λίπανση

Η λίπανση της αμυγδαλιάς πρέπει να γίνεται σε ετήσια βάση με πλήρες βιολογικό λίπασμα με χαμηλή περιεκτικότητα σε άζωτο, ενισχυμένο σε κάλιο και εμπλουτισμένο με ιχνοστοιχεία ψευδαργύρου και βορίου.

Πότισμα

Το πότισμα της αμυγδαλιάς εξαρτάται από τη φάση ανάπτυξης στο οποίο βρίσκεται. Στα πρώτα 2-3 χρόνια ανάπτυξης, πρέπει να ποτίζεται σε μικρές ποσότητες, με το σύστημα της σταγόνας. Όταν το δένδρο έχει μεγαλώσει και παράγει καρπούς απαιτείται μερικό πότισμα σε ετήσια βάση, από τέλη Μαΐου μέχρι τις αρχές του Σεπτεμβρίου.

Κλάδεμα

Το κλάδεμα της αμυγδαλιάς είναι βασική καλλιεργητική πρακτική για το συνδυασμό καλής ανάπτυξης του δέντρου και επίτευξης ικανοποιητικής παραγωγής. Τα δέντρα πρέπει να κλαδεύονται κάθε χρόνο την περίοδο Νοεμβρίου-Ιανουαρίου ακόμα κι αν πολλές φορές έχουν ξεκινίσει να ανθίζουν. Το κλάδεμα διαφέρει ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξης. Στα αρχικά στάδια - κλάδεμα διαμόρφωσης - αποσκοπεί στον καλό σχηματισμό του δένδρου ώστε να καρποφορήσει
σύντομα. Το κλάδεμα στο παραγωγικό στάδιο - κλάδεμα καρποφορίας - αποσκοπεί στη διατήρηση τους σχήματος, την είσοδο του φωτός και του αέρα στο εσωτερικό της κώμης του δένδρου, την ανανέωση του καρποφόρου ξύλου και τον σχηματισμό νέων καρποφόρων οργάνων προς πλούσια παραγωγή καρπών. Το κλάδεμα ανανέωσης εφαρμόζεται σε γηρασμένα δέντρα που έχουν να κλαδευτούν πολλά χρόνια και δίνουν υποβαθμισμένη παραγωγή.

Ασθένειες και αντιμετώπιση

Η μονίλια είναι η πιο σοβαρή μυκητολογική ασθένεια που προσβάλλει τα άνθη και τους βλαστούς της αμυγδαλιάς. Αρχικά οι καρποί παρουσιάζουν μια καφέ κηλίδα στο εξωτερικό τους και σε τελικό στάδιο υφίστανται μουμιοποίηση. Για την πρόληψη της μονίλιας της αμυγδαλιάς, απαιτείται ψεκασμός με χαλκούχο διάλυμα.  Σε περίπτωση μεγάλης προσβολής τότε συνιστάται το κλάδευμα και κάψιμο με φωτιά των προσβεβλημένων κλαδιών και καρπών. Ο ευρύτομος της αμυγδαλιάς είναι έντομο που μοιάζει με μαύρο φτερωτό μερμήγκι και που προσβάλλει τους καρπούς της με κίνδυνο να μειώσει δραστικά την παραγωγή. Για την αντιμετώπιση του θα πρέπει να γίνεται ψεκασμός με οικολογικό σκεύασμα φυσικής πυρεθρίνης.

 

Πηγή: www.mistikakipou.gr, 6 μυστικά για καλλιέργεια αμυγδαλιάς